Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Κυβερνητικό Βατερλώ στο Εργασιακό και το Ασφαλιστικό

       Τα γραφεία στους πάνω ορόφους του Υπουργείου Εργασίας είναι φωτισμένα, τις μέρες αυτές μέχρι και πολύ αργά το βράδυ. Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της Υπουργού Εργασίας έχει πάρει φωτιά .
     Τα e mails με τις διορθωμένες διατάξεις του πολυνομοσχεδίου για τα εργασιακά και την πλήρη ανατροπή του Ασφαλιστικού νόμου Κατρούγκαλου,  πηγαινοέρχονται από την Ουάσιγκτον στην Αθήνα, από την Αθήνα στις Βρυξέλλες και πίσω στην Αθήνα, προκειμένου να μετατραπούν σε νομοθετήματα.
      Η Ευτυχία Αχτσιόγλου στην πρώτη της μεγάλη διεθνή διαπραγματευτική μάχη, κόντρα στα γκρίζα κοστούμια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και την προσβλητικά αυστηρή Ντέλια Βελκουλέσκου, δυστυχώς –για τους Έλληνες εργαζομένους και συνταξιούχους- απέτυχε.
Για να περιορίσει τη ζημιά, ανασύρει -κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή- παλιότερες νομοθετικές ρυθμίσεις που στο παρελθόν είχε εγκρίνει η Τρόικα και τις χρησιμοποιεί ως πρόσχημα για να σταματήσει τις πιέσεις από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού που μέχρι την τελευταία στιγμή απαιτεί ακόμη σκληρότερες διατυπώσεις.
Η κυρία Αχτσιόγλου υποχώρησε σε όλες τις «κόκκινες γραμμές» της.
       Στις διαβουλεύσεις με τους θεσμούς χρησιμοποιούσε με ευκολία ευρωπαϊκά υποδείγματα και τσιτάτα κοινωνικών ερευνών, δεν είχε όμως ιδέα πώς να  υποστηρίξει με αριθμούς και πραγματικά δεδομένα τις επιδιώξεις της. Απέτυχε, γιατί η Ντέλια Βελκουλέσκου αποδείχθηκε ότι διέθετε καλύτερα και πληρέστερα δεδομένα για την Ελληνική Οικονομία από την ίδια υπουργό Εργασίας.
       Στις ομαδικές απολύσεις η κα Αχτσιόγλου κατάφερε να μην αλλάξει το ανώτατο προβλεπόμενο ποσοστό επιτρεπόμενων απολύσεων, (5% και έως 30 εργαζόμενοι τον μήνα). Την ίδια όμως στιγμή αποδέχθηκε ταπεινωτικά την κατάργηση της «διαδικασίας προ-έγκρισης» που ίσχυε μέχρι σήμερα η οποία μετατρέπεται σε «διαδικασία γνωστοποίησης» {notification procedure} η οποία μέσα σε 90 μέρες μετατρέπεται σε «διευθυντικό δικαίωμα» για μαζικές απομακρύνσεις εργαζομένων.
Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι
  • όταν π.χ. μια επιχείρηση με 150 υπαλλήλους αποφασίσει να απολύσει τους 130 , θα υποβάλλει έναν σχετικό φάκελο με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας το οποίο απλώς θα πιστοποιεί τη νομιμότητα των στοιχείων (μείωση τζίρου, συνθήκες αγοράς κλπ) και μέσα σε 3 μήνες η γνωστοποίηση μετατρέπεται σε «διευθυντικό δικαίωμα» για 130 απολύσεις.
Στον τομέα της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων «από την 1η Σεπτεμβρίου 2019» που αποτελούσε διακαή πόθο της Ευτυχίας Αχτσιόγλου, η ρητή και κατηγορηματική άρνηση της Ντέλιας Βελκουλέσκου οδήγησε σε θλιβερό συμβιβασμό:
  • Η ημερομηνία «επανένταξης στην κανονικότητα», η 1η Σεπτεμβρίου 2018 θα αναφέρεται στην …αιτιολογική έκθεση του νόμου αλλά όχι στις διατάξεις που θα ψηφισθούν.
Στην ουσία η κυρία Υπουργός Εργασίας επανα-νομοθετεί το άρθρο 37 του νόμου 1264/2011 που είχε ψηφίσει η προηγούμενη μνημονιακή κυβέρνηση με το οποίο αίρεται η αναστολή των δύο αρχών, της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης για τους εργαζομένους «μέχρι το τέλος του προγράμματος του ESM».
  • Με πραγματική μανία προσπάθησε η κυρία Αχτσιόγλου να προσθέσει τη λέξη «τρέχοντος προγράμματος» αλλά δυστυχώς συμβιβάστηκε με την φράση «διατήρηση της αναστολής που ψηφίστηκε το 2011 για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις μέχρι το τέλος του προγράμματος του ESM»
Το πότε πραγματικά θα τελειώσει το πρόγραμμα του ESM και η δημοσιονομική εποπτεία της χώρας, οι εργαζόμενοι θα το μάθουν το καλοκαίρι του 2018 όταν ο Γενικός Διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του ΔΝΤ ο Πόουλ Τόμσεν δώσει εγγράφως την έγκρισή του.
  • Στο θέμα των απεργιών και του εργοδοτικού δικαιώματος ανταπεργίας (Lock Out) η …επιτυχία της κυρίας Αχτσιόγλου περιορίσθηκε στο να μην εφαρμοστεί αμέσως αλλά να καταγραφεί ως …προ-απαιτούμενο της επόμενης 3ης Αξιολόγησης, το Φθινόπωρο.
Ο Ασφαλιστικός νόμος Κατρούγκαλου κατέρρευσε και η στενότερη συνεργάτης του πρώην Υπουργού που σήμερα κάθεται στην καρέκλα του δεν μπόρεσε να αποφύγει την αποδόμησή του.
Η Ντέλια Βελκουλέσκου είχε επίτηδες ορίσει ανώτατο όριο προστασίας στο 22% για την μείωση της προσωπικής διαφοράς και η μεγάλη επιτυχία της κυρίας Αχτσιόγλου ήταν να  περιοριστούν οι απώλειες στο 18% (από 22%) αλλά μόνο για το 2019.
Ουδείς γνωρίζει τι θα προκύψει την επόμενη χρονιά αλλά μέχρι τότε «ποιος ζει ποιος πεθαίνει» όπως έχει ευθαρσώς δηλώσει ο υφυπουργός Ζουράρις της λαοπρόβλητης κυβέρνησης.
  • Τα περιβόητα «κοινωνικά αντίμετρα» για τα οποία είναι τόσο χαρούμενη η κυρία Αχτσιόγλου δυστυχώς δεν είναι δικό της επίτευγμα, αλλά απαίτηση των δανειστών.
  • Η Ευρωπαϊκή πλευρά της Τρόικας επέμενε στα κοινωνικά αντίμετρα και η πλευρά του ΔΝΤ κράτησε σθεναρή στάση στο θέμα των μειώσεων των φορολογικών συντελεστών.
Από την ανταλλαγή των e mails είναι φανερή η επιμονή των δανειστών –κυρίως της Ντέλιας Βελκουλέσκου- να μην επαναληφθεί το φθηνό επικοινωνιακό σόου του έκτακτου βοηθήματος που η κυβέρνηση ονόμασε «13η σύνταξη».
      Κατά την άποψη της Ντέλιας Βελκουλέσκου η υπερ-απόδοση των φόρων, δηλαδή το υπερ-πλεόνασμα, πάνω από το 3,7% πρέπει να χρησιμοποιείται «στοχευμένα για αναπτυξιακούς σκοπούς» και «κάλυψη άμεσων κοινωνικών αναγκών», όχι κατά την κυβερνητική βούληση όπως συνέβη τον Δεκέμβριο του 2016.

Δεν υπάρχουν σχόλια: